در روزهایی که دلم شکسته بود یاد حرفهای "پدر ژپتو" افتادم که میگفت: پینوکیو !

چوبی بمان... آدم ها سنگی اند... دنیایشان قشنگ نیست...

و آن بهار، و آن وهم سبز رنگ كه بر دريچه گذر داشت، با دلم ميگفت:

نگاه كن تو هيچ پيش نرفتى تو فرو رفتى...

شب و ويرانه، آرى من اين ويرانه هارا دوست مىدارم و اين هوهو و حق حق را،

همين آرى، همين آرى، شب مطلق، شب وويرانه ى مطلق و شايد هر چه مطلق را...

گــاهی تنهــــایی آنقــــدر قیمتــــ دارد که دربــــ را بــــاز نمی کنــم

حتـــی برای “تـــو” که ســــالها منتظــــــر در زدنتــــ بودم . . .

مستم از باده ،که مستی هم بلاست
باده ی عاشق زهر باده جداست
بی وفا ، مستی مگر از باده ی عشقت نبود
کین چنین دل را شکستی،
کین شکستن هم خطاست...

شاعرم كن

فقط بخند

تا من

ديواني از بوسه برايت بگويم...

تمام دنیا هم که بروند

تمام دنیا هم که نباشند

تمام دنیا هم که مــرا نخواهند

تمام دنیا هم که آوار شود بر سرم

تمام دنیا هم که دل خراب مــراخرابتر کنند

تــو هستی ...

بودنت را با تمام وجودم حس میکنم...

راستش را بگو

در زندگی قبلی ات یک لیوان شیر نسکافه ی داغ نبودی؟

تلخِ شیرین ...

گرم و خواستنــی ...

و به شدت آرامــش بخش ...؟

داشتنت عجیب نعمتی است...

دیگر به آسمان نیازی ندارم

دیگر به هوا هم نیازی ندارم

تــو خودت را مثل آسمان

مثل هوا ...

مثل نور ...

روی تمام لحظاتم تابانده ای

کمـــــيــ دورتــر بـایستـــــ ...

لطفـــــــــا ً !!

منـــ دیــوانهــ تــر از آنــمـ ...

کــهـ بیــــ هــوا ،

در آغـوشتــــ نگیــرمـ ... !

برای تو.....

براي تو مي نويسم........

براي تويي كه قلبت پـاك است...

براي تويي كه تنهايي هايم پر از ياد توست...

براي تويي كه قلبم منزلگه عـــشـــق توست...

براي تويي كه احساسم از آن وجود نازنين توست...

براي تويي كه تمام هستي ام در عشق تو غرق شد...

براي تويي كه چشمانم هميشه به راه تو دوخته است...

براي تويي كه مرا مجذوب قلب ناز و احساس پاك خود كردي...

براي تويي كه وجودم را محو وجود نازنين خود كردي...

براي تويي كه هر لحظه دوري ات برايم مثل يک قرن است ...

براي تويي كه سـكوتـت سخت ترين شكنجه من است....

براي تويي كه قلبت پـاك است...

برای تو...

تو...

تو...

تو...

.......... فقط تو.........‬

دلم برای عشق می سوزد!!!
این روزها هستند کسانی که نام هرزگی خود را "عشق" می گذارند
و نمی دانند که؛ عاشق دلداده است نه تن داده..!!

دیدار شب را رها می کند
در انتظار وعدهء روز،
و دیدار روز را
در انتظار وعدهء شب،
انگار عشق اوست؛
منزل گزیدن
در وطنی به نام انتظار..

مرداب به رود گفت: چه كردي كه زلالي ؟

رود جواب داد: گذشتم...

روزگارا...
تو اگر سخت به من میگیری,
با خبر باش که پژمردن من آسان نیست!
گرچه دلگیرتر از دیروزم....
گرچه فردای غم انگیز,مرا میخواند.....
لیک باور دارم.......خدای خود را دارم!...........پس به لطف او و نظر برگشت یار میمانم

شما که سواد دارید ، لیسانس دارید ، روزنامه میخونید
با بزرگون میشینید ، حرف میزیند ، همه چی میدونید
شما که کلّت پره ، معلم مردم گنگ اید
واسه هر چی که میگن جواب دارین ، در نمی مونید
بگو از چیه که من دلم گرفته
راه میرم دلم گرفته
میشینم دلم گرفته
گریه میکنم ، میخندم ، پا میشم ؛ دلم گرفته !

جـــــا خــــوش کــــرده ای

دَر تــَــمامِ عاشِـــقـــانه هـــــام

میــــخواهـــم از نـــوشتــن استــِعفــا بـِـدَهَـــم

امــــا

نـــه تـــو رهـــا میکنــــی دلـــــم را

نــــه شـــاعـــرانـــه هام دل میـــکَننـد از تــــو

سالهــــــــــا دویده ام ؛

با قلبـــــــــی معلق و پایـــی در هــــوا ....

دیگــــر طــاقت رویاهــــایم تمــــــــــام شده است !

دلم ؛
.
.
.
دلــــــــــم رسیدن می خواهــــــد ... !

خدایا ! رحمتی کن تا ایمان ، نان و نام برایم نیاورد ،

قوتم بخش تا نانم را و حتی نامم را در خطر ایمانم افکنم تا از آنها باشم که پول دنیا

را میگیرند و برای دین کار میکنند ،

نه از آنان که پول دین را میگیرند و برای دنیا کار می کنند.

رعد و برق شود
تُندر شود
کولاک شود
طوفان بلا نازل شود
اما؛
فقط خداکند که
بغض من نترکد
وگر نه
قیامتی بپا می شود
که ندیده ای

امروز پیراهنم بدجور بوی مرگ می دهد من و اقای مرگ خیلی وقت است با هم تنها شده ایم در این شبها ستاره ها را می شماریم و باهم دو فنجان چای داغ می خوریم متاسفم جای تو نیست این اتاق دونفر است !

پدربزرگ «مجنون» عزیز نیز «لیلی» پدر همیشه «خسرو» و مادرم، عروس خانه، «شیرین» چرا، چرا نباید که عاشق تو باشم؟

زندگی با همه وسعت خویش مخمل ساکت غم خوردن نیست حاصلش تن به قضا دادن نیست اظطراب و هوس و دیدن و نادیدن نیست زندگی کوشش و راهی شدن است زندگی جوشش و جاری شدن است ازتما شاگه آغاز حیات تا بدانجا که خدا می داند.

دلگیر نشو از آدم ها، نیش زدن طبیعتشان است. سال‌هاست به هوای بارانی می گویند خراب!

هیچ چیز در طبیعت برای خود زندگی نمیکند رودخانه ها آب خود را مصرف نمیکنند درختان میوه خود را نمی خورند خورشید گرمای خود را استفاده نمیکند ماه ، در ماه عسل شرکت نمیکند گل ، عطرش را برای خود گسترش نمیدهد نتیجه : زندگی برای دیگران ، قانون طبیعت است . . .

بنویسید به دیوار سكوت ، عشق سرمایه هر انسان است...

بنشانید به لب ، حرف قشنگ ، حرف بد وسوسه شیطان است....

و بدانید كه فردا دیر است. و اگر غصه بیاید امروز، تا همیشه دلتان درگیر است....

پس بسازید رهی را كه كنون ، تا ابد سوی صداقت برود ، و بكارید به هر خانه گلی ، كه فقط

بوی محبت بدهد...!

تحملم کمه!!!

ساعتها به اين مي‌انديشم

كه چرا زنده ام هنوز؟

مگر نگفته بودم كه بي تو مي‌ميرم؟

خدا يادش رفته است مرا بكشد

يا تو قرار است برگردي؟؟؟

باران که مي‌بارد...

بايد آغوشي باشد...

پنجره‌ي نيمه بازي...

موسيقي باران...

بوي خاک...

سرماي هوا...

گره‌ي کور دست‌ها و پاها...

گرماي عريان عاشقي...

صداي تپش قلب‌ها...

خواب هشيار عصرانه...

باران که مي‌بارد...

بايد کسي باشد...

و چه دلتنگ می شوم
زمان رفتن تو
کوچه ی دلم
نیز تنگ می شود
وقتی تو عبور می کنی
با یک خدا حافظی

خدایـــــــــا... دهانم را بو کن! ببین... بوی سیب نمیدهد!
من هیچ وقت آدمی نداشتم که برایم ســــــــیــب بچیند!
میدانی یک حوا بدون آدمش چقدر تنــــــــــها میشود؟!
میدانی محکــــــــوم بودن چقدر سخت است ..
وقتی که گناهی نکرده باشی و حتی سیبی را نبوییده باشی؟!
میدانی آدم بعضی از حواهایت میگذارند و میروند؟!
میدانی که میروند و جلوی چشم حوا، آدم دیگری میشوند؟!
نمیــدانــــــــــی!
تو که آدم نداشته ای هیچ وقت!
ولی اگر میدانی و باور کرده ای خستگی ام را, این حوا را ببر پیش خودت !